" Όροι, προϋποθέσεις και διαδικασία κατασκευής φυτεμένων επιφανειών σε δώματα, στέγες και υπαίθριους χώρους κτιρίων"
Υπουργική απόφαση : Όροι, προϋποθέσεις και διαδικασία κατασκευής φυτεμένων επιφανειών σε δώματα, στέγες και υπαίθριους χώρους κτιρίων.
Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι σύγχρονες πόλεις είναι η έλλειψη χώρων πρασίνου. Η κατάληψη του αστικού χώρου από το τσιμέντο έχει σημαντικές ενεργειακές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις αφού τα κτίρια ευθύνονται, σε μεγάλο ποσοστό, για την ενεργειακή κατανάλωση, αλλά και για την εκπομπή ρύπων και αερίων. Στην Ελλάδα, ειδικότερα, τα κτίρια ευθύνονται για το 40% της συνολικής κατανάλωσης ενέργειας και για το 45% των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα (CO2) στην ατμόσφαιρα. Παράλληλα, η έλλειψη πράσινων επιφανειών επηρεάζει τη δημόσια υγεία, αλλά και επιβαρύνει τη συλλογική ψυχολογία των κατοίκων της πόλης εντείνοντας ένα αίσθημα δυσφορίας. Το παράδειγμα της Αθήνας είναι χαρακτηριστικό : κάθε φορά που αντικρίζουμε την πόλη από ψηλά, βλέπουμε γκρίζες ταράτσες, ασχήμια και αταξία.
Η αύξηση της ποσόστωσης των πράσινων επιφανειών συμβάλει στην αισθητική, μορφολογική και ποιοτική αναβάθμιση των πόλεων, αλλά και στη βελτίωση της ποιότητας της ζωής μας. Ωστόσο, όσο κι αν θα μας ευχαριστούσε να βλέπουμε κήπους στις στέγες των κτιρίων της Αθήνας αντί για κεραίες και δώματα, οι πράσινες επιφάνειες δεν είναι μόνο ένα ζήτημα αισθητικής. Oι φυτεμένες επιφάνειες βελτιώνουν το μικροκλίμα των αστικών περιοχών, μειώνουν τη σκόνη και το νέφος, ενισχύουν και προστατεύουν τη μόνωση των κτιρίων, αυξάνουν την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων και δημιουργούν φυσικό περιβάλλον για την αστική χλωρίδα και πανίδα, τους λεγόμενους «πράσινους διαδρόμους». Επίσης, συμβάλλουν στην ισοκατανομή των χώρων πρασίνου και εξισορροπούν τις ανισότητες στις επιβαρημένες αστικές περιοχές. Ειδικά για τις υποβαθμισμένες αστικές περιοχές όπου παρατηρείται υπερδόμηση και στις οποίες κατοικούν τα πιο αδύναμα στρώματα του πληθυσμού, η δημιουργία πράσινων επιφανειών μπορεί να συμβάλει καθοριστικά στη διαχείριση των πλημμυρικών φαινομένων. Και ο λόγος είναι πολύ συγκεκριμένος : επειδή το νερό της βροχής δεν βρίσκει γη για να απορροφηθεί, πέφτοντας στο τσιμέντο, κυλάει πιο ορμητικά πλημμυρίζοντας υπόγεια και μαγαζιά.
Το πλαίσιο, οι όροι, οι προϋποθέσεις και η διαδικασία κατασκευής φυτεμένων επιφανειών σε δώματα, στέγες και υπαίθριους χώρους κτιρίωνπουσήμερα τίθεται σε δημόσια διαβούλευση θεσμοθετεί μια πρακτική συμπληρώνοντας ένα κενό που υπήρχε, μέχρι πρόσφατα, στο ισχύον νομικό πλαίσιο με αποτέλεσμα είτε να μην μπορούν να δημιουργηθούν φυτεμένες επιφάνειες σε δώματα, στέγες και υπαίθριους χώρους κτιρίων είτε να ταλαιπωρούνται οι πολίτες στα δικαστήρια αντιμετωπίζοντας κάθε αντίδραση που έκρινε ως αυθαίρετη - άρα παράνομη – αυτήν την πρακτική.
Επιπρόσθετα, ακολουθώντας τα παραδείγματα άλλων ευρωπαϊκών χωρών που έχουν αναδειχθεί πρωτοπόρες στον συγκεκριμένο τομέα όπως, για παράδειγμα, η Γερμανία - όπου οι «πράσινες» ταράτσες πρωτοεμφανίστηκαν πριν από δεκαετίες - η Ισπανία, η Ιταλία, το Hνωμένο Bασίλειο κ.λ.π και με τις αναγκαίες προσαρμογές στην ελληνική περίπτωση, θέτουμε συγκεκριμένες προδιαγραφές και δημιουργούμε μια πολύ απλή διαδικασία με την ελάχιστη δυνατή υποβολή δικαιολογητικών.
Πιο συγκεκριμένα, για τα υφιστάμενα κτίρια, η μεγάλη τομή στο θεσμικό πλαίσιο που επιχειρούμε είναι ότι δεν απαιτείται οικοδομική άδεια ή έγκριση εργασιών δόμησης μικρής κλίμακας.
Ο ιδιοκτήτης καταθέτει στην οικεία υπηρεσία δόμησης μόνο έγγραφη ενημέρωση/ γνωστοποίηση εργασιών, η οποία συνοδεύεται από : α) υπεύθυνη δήλωση του ιδιοκτήτη για το αποκλειστικό δικαίωμα χρήσης του χώρου για την κατασκευή της φυτεμένης επιφάνειας ή συναίνεση συνιδιοκτητών εφόσον πρόκειται για κοινόχρηστο χώρο του κτιρίου, β) υπεύθυνη δήλωση του αναδόχου του έργου όπου δηλώνει την ανάληψη της ευθύνης που απορρέει από την υλοποίηση του έργου, γ) τεχνική έκθεση αντοχής – στατικής επάρκειας του κτιρίου, δ) τεχνική έκθεση κατασκευής φυτεμένης επιφάνειας, ε) αντίγραφο του στελέχους της οικοδομικής αδείας ή, εφόσον δεν υπάρχει, αντίγραφο της ένταξης σε ρυθμίσεις τακτοποίησης όπως π.χ. ο Ν. 4014/2011 και ζ) φωτογραφίες του κτίσματος, του περιβάλλοντος αυτού χώρου και της επιφάνειας που πρόκειται να φυτευτεί.
Για τα νέα κτίρια η διαδικασία είναι πιο απλή : στις μελέτες που προβλέπει ο Ν. 4030/2011 - Νέος τρόπος αδειών δόμησης, ελέγχου κατασκευών και λοιπές διατάξεις – περιλαμβάνεται τεχνική έκθεση κατασκευής φυτεμένης επιφάνειας, η οποία καθορίζει τις προδιαγραφές για την αρτιότητα και τη βιωσιμότητα του έργου, δηλαδή τις προδιαγραφές για την υποδομή (στεγάνωση, αποστραγγιστική ικανότητα, αρδευτικό σύστημα κ.λ.π) και το φυτικό υλικό που μπορεί να χρησιμοποιηθεί στα ελληνικά αστικά κέντρα (π.χ. μεσογεικά/ ενδειμικά είδη). Με τον τρόπο αυτόν αποφεύγονται παρερμηνείες, ασάφειες ή/ και αυθαίρετες ερμηνείες για τον τύπο και τον τρόπο κατασκευής μιας φυτεμένης επιφάνειας.
Τέλος, σε κάθε υπηρεσία δόμησης θα τηρείται Ειδικό Μητρώο Φυτεμένων Επιφανειών, δηλαδή δημιουργείται πρώτη τράπεζα δεδομένων που θα ενημερώνεται διαρκώς με τις γνωστοποιήσεις κατασκευής φυτεμένων επιφανειών που θα υποβάλλονται.
Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι σύγχρονες πόλεις είναι η έλλειψη χώρων πρασίνου. Η κατάληψη του αστικού χώρου από το τσιμέντο έχει σημαντικές ενεργειακές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις αφού τα κτίρια ευθύνονται, σε μεγάλο ποσοστό, για την ενεργειακή κατανάλωση, αλλά και για την εκπομπή ρύπων και αερίων. Στην Ελλάδα, ειδικότερα, τα κτίρια ευθύνονται για το 40% της συνολικής κατανάλωσης ενέργειας και για το 45% των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα (CO2) στην ατμόσφαιρα. Παράλληλα, η έλλειψη πράσινων επιφανειών επηρεάζει τη δημόσια υγεία, αλλά και επιβαρύνει τη συλλογική ψυχολογία των κατοίκων της πόλης εντείνοντας ένα αίσθημα δυσφορίας. Το παράδειγμα της Αθήνας είναι χαρακτηριστικό : κάθε φορά που αντικρίζουμε την πόλη από ψηλά, βλέπουμε γκρίζες ταράτσες, ασχήμια και αταξία. Η αύξηση της ποσόστωσης των πράσινων επιφανειών συμβάλει στην αισθητική, μορφολογική και ποιοτική αναβάθμιση των πόλεων, αλλά και στη βελτίωση της ποιότητας της ζωής μας. Ωστόσο, όσο κι αν θα μας ευχαριστούσε να βλέπουμε κήπους στις στέγες των κτιρίων της Αθήνας αντί για κεραίες και δώματα, οι πράσινες επιφάνειες δεν είναι μόνο ένα ζήτημα αισθητικής. Oι φυτεμένες επιφάνειες βελτιώνουν το μικροκλίμα των αστικών περιοχών, μειώνουν τη σκόνη και το νέφος, ενισχύουν και προστατεύουν τη μόνωση των κτιρίων, αυξάνουν την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων και δημιουργούν φυσικό περιβάλλον για την αστική χλωρίδα και πανίδα, τους λεγόμενους «πράσινους διαδρόμους». Επίσης, συμβάλλουν στην ισοκατανομή των χώρων πρασίνου και εξισορροπούν τις ανισότητες στις επιβαρημένες αστικές περιοχές. Ειδικά για τις υποβαθμισμένες αστικές περιοχές όπου παρατηρείται υπερδόμηση και στις οποίες κατοικούν τα πιο αδύναμα στρώματα του πληθυσμού, η δημιουργία πράσινων επιφανειών μπορεί να συμβάλει καθοριστικά στη διαχείριση των πλημμυρικών φαινομένων. Και ο λόγος είναι πολύ συγκεκριμένος : επειδή το νερό της βροχής δεν βρίσκει γη για να απορροφηθεί, πέφτοντας στο τσιμέντο, κυλάει πιο ορμητικά πλημμυρίζοντας υπόγεια και μαγαζιά.
Το πλαίσιο, οι όροι, οι προϋποθέσεις και η διαδικασία κατασκευής φυτεμένων επιφανειών σε δώματα, στέγες και υπαίθριους χώρους κτιρίωνπουσήμερα τίθεται σε δημόσια διαβούλευση θεσμοθετεί μια πρακτική συμπληρώνοντας ένα κενό που υπήρχε, μέχρι πρόσφατα, στο ισχύον νομικό πλαίσιο με αποτέλεσμα είτε να μην μπορούν να δημιουργηθούν φυτεμένες επιφάνειες σε δώματα, στέγες και υπαίθριους χώρους κτιρίων είτε να ταλαιπωρούνται οι πολίτες στα δικαστήρια αντιμετωπίζοντας κάθε αντίδραση που έκρινε ως αυθαίρετη - άρα παράνομη – αυτήν την πρακτική.
Επιπρόσθετα, ακολουθώντας τα παραδείγματα άλλων ευρωπαϊκών χωρών που έχουν αναδειχθεί πρωτοπόρες στον συγκεκριμένο τομέα όπως, για παράδειγμα, η Γερμανία - όπου οι «πράσινες» ταράτσες πρωτοεμφανίστηκαν πριν από δεκαετίες - η Ισπανία, η Ιταλία, το Hνωμένο Bασίλειο κ.λ.π και με τις αναγκαίες προσαρμογές στην ελληνική περίπτωση, θέτουμε συγκεκριμένες προδιαγραφές και δημιουργούμε μια πολύ απλή διαδικασία με την ελάχιστη δυνατή υποβολή δικαιολογητικών.
Πιο συγκεκριμένα, για τα υφιστάμενα κτίρια, η μεγάλη τομή στο θεσμικό πλαίσιο που επιχειρούμε είναι ότι δεν απαιτείται οικοδομική άδεια ή έγκριση εργασιών δόμησης μικρής κλίμακας.
Ο ιδιοκτήτης καταθέτει στην οικεία υπηρεσία δόμησης μόνο έγγραφη ενημέρωση/ γνωστοποίηση εργασιών, η οποία συνοδεύεται από : α) υπεύθυνη δήλωση του ιδιοκτήτη για το αποκλειστικό δικαίωμα χρήσης του χώρου για την κατασκευή της φυτεμένης επιφάνειας ή συναίνεση συνιδιοκτητών εφόσον πρόκειται για κοινόχρηστο χώρο του κτιρίου, β) υπεύθυνη δήλωση του αναδόχου του έργου όπου δηλώνει την ανάληψη της ευθύνης που απορρέει από την υλοποίηση του έργου, γ) τεχνική έκθεση αντοχής – στατικής επάρκειας του κτιρίου, δ) τεχνική έκθεση κατασκευής φυτεμένης επιφάνειας, ε) αντίγραφο του στελέχους της οικοδομικής αδείας ή, εφόσον δεν υπάρχει, αντίγραφο της ένταξης σε ρυθμίσεις τακτοποίησης όπως π.χ. ο Ν. 4014/2011 και ζ) φωτογραφίες του κτίσματος, του περιβάλλοντος αυτού χώρου και της επιφάνειας που πρόκειται να φυτευτεί.
Για τα νέα κτίρια η διαδικασία είναι πιο απλή : στις μελέτες που προβλέπει ο Ν. 4030/2011 - Νέος τρόπος αδειών δόμησης, ελέγχου κατασκευών και λοιπές διατάξεις – περιλαμβάνεται τεχνική έκθεση κατασκευής φυτεμένης επιφάνειας, η οποία καθορίζει τις προδιαγραφές για την αρτιότητα και τη βιωσιμότητα του έργου, δηλαδή τις προδιαγραφές για την υποδομή (στεγάνωση, αποστραγγιστική ικανότητα, αρδευτικό σύστημα κ.λ.π) και το φυτικό υλικό που μπορεί να χρησιμοποιηθεί στα ελληνικά αστικά κέντρα (π.χ. μεσογεικά/ ενδειμικά είδη). Με τον τρόπο αυτόν αποφεύγονται παρερμηνείες, ασάφειες ή/ και αυθαίρετες ερμηνείες για τον τύπο και τον τρόπο κατασκευής μιας φυτεμένης επιφάνειας.
Τέλος, σε κάθε υπηρεσία δόμησης θα τηρείται Ειδικό Μητρώο Φυτεμένων Επιφανειών, δηλαδή δημιουργείται πρώτη τράπεζα δεδομένων που θα ενημερώνεται διαρκώς με τις γνωστοποιήσεις κατασκευής φυτεμένων επιφανειών που θα υποβάλλονται.
Δελτίο Τύπου ΥΠΕΚΑ
Αθήνα, 20 Δεκεμβρίου 2011
Αθήνα, 20 Δεκεμβρίου 2011
